पाहुना
एक दिन को पाउना मिठो मिठो खा
दुइ दिन को पाहुना जसोतसो खा
धेरै दिन को पाहुना जतासुकै जा
परदेशी आफ्नै घरमा पनि पाहुना हुन्छ …।
म के महसुस गर्थे थाहा छ?
घर बनाउन घर छोडेको मान्छे।
म के महसुस गर्छु थाहा छ?
घर बनाउन नसकेपछि घरले छोडेको मान्छे ।
म सोच्छु
एकातिर मैले हेर्नुपर्ने बुढो परिवार छ पुरानो घर छ
अर्को तिर मैले हेर्ने नपाको मेरो रहर छ ।
निधारको लेक र बेसी लुछुप्पै छ पसिनाले
निधारको फेदमुनि परिवारको झल्को छ
घर छोड्ने सपना बुद्धिजीवी को होला
घर फर्किने सपना यो पागलको छ ।
फुट्छ कुन दिन मर्ने गरि,
मेरो टाउकोमा तनाबहरु परमाणु बोकेर हिडेका छन्
अनि मेरा आखा सपना जन्माउने नसक्ने सुकराणु बोकेर हिडेका छन्।
म यति टाढा बसेको छु आफै सित पनि
यति टाढा कि अचानक मलाई ऐनाले देख्यो भने पनि चिन्दैन।
बर्षौ भयो कानतिर गाला हिडेको छैन
म जबर्जस्ती धकेल्छु साला हिडेको छैन
तिम्रो रहरको बाटोमा पुरै परिवार हिडेको छ कसरि
मेरो रहरको बाटोमा मेरै पैताला हिडेको छैन ।
एक्लै छु कसैलाइ पनि कहिले सुनाउदिन
म सुनिदिन्छु सबको पिडा तर मैले सुनाउदिन
२० नाघेको ज्यान भित्र २० कुन्टल तनाब छन्
कसैले बुझ्दैन थाहा छ त्यसैले सुनाउदिन।
जिन्दगी यस्तै भो
प्रेम पाइएन अनि घिडा मा छु
म रिसाको छैन बस् पिडा मा छु
एक्लै हुदा रोइदिन्छु मतलब यो होइन कि यसैले निको हुन्छु
फकाउने कोहि छैनन् त्यसैले निको हुन्छु।
डिल फुलेर पिलो निस्केको औला जस्तो भाछ
दिल सुकेर टिप्न बिर्सिएको घिरौला जस्तो भाछ
फुलेको डिलमा आफ्नो एउटो सपना कहिल्यै अटाएन
सुकेको दिलमा अटिरहे चोटहरु ….।
सानो प्रश्न थियो…
उसले ले यो परीक्षा दिन सक्छ कि दिन सक्दैन
दिनै सक्दैन भने राम्रो लेखिदिन किन सक्दैन?
जिन्दगि कस्तो चल्दै छ नासोध्नुहोला बिन्ति
मेरो भाग्य लेखिदिने मान्छे , मेरो चप्पल मा उभिन सक्दैन ।
– अस्मित रेग्मी
