सानो कुरामा पनि बिचलित हुँदा होस
जिन्दगी देखि हारेको महसुस गर्दा होस
कहिलेकहीँ, म मेरी आमालाई सम्झन्छु
जस्तो परिस्थितिमा पनि, जस्तो समयमा पनि
संघर्ष गरेर अघि बढेको देख्छु
अनि आमाको अघि मैले देखेको, भोगेको साना कहिलेकहीँको पीडा त केही पनि रहेनछ भन्ने लाग्छ ।
आमाले मलाई दुखमा हुर्काएकी हुन
तर मलाई दुखमा कहिल्यै राखिनन्
मेरी आमा आफू दुखमा हुर्किएकी हुन
तर मलाई सुखको कमी कहिल्यै हुन दिइनन्
जन्मिएकी हुन मेरी आमा अभावमा
हुर्किएकी हुन मेरी आमा अभावमा
देखेकी छिन मेरी आमाले अभावै अभावको पहाड
तर मलाई अभाव हुन दिइनन् केही कुराको पनि।
यो ठुलो संसारलाई कमै देखेकी छिन
एउटै कुनामा मात्र सिमित भैन धेरै समय
तर मलाई सारा संसार देखेको डुलेको हेर्न चहान्छिन ।
आमा तिम्रो छत्र छाँया भन्दा परको संसार
तिमीले सुने जस्तो छैन रहेछ नि
अहिले तिमीबाट सात समुन्द्र पारी रहँदा महसुस गरेको छु ।
समय परिस्थिति त्यही अनुसार नभैदिँदा खासै पढलेख गर्न त पाइनन मेरी आमाले
त्यसैले पनि उनी चहान्थिन आफ्नो सन्तानलाई पढाउन आफूले नदेखेको कुरा मलाई देखाउन
आफूले नजानेको कुरा मलाई जान्ने बनाउन
खै आमाको यो प्रयासबाट कति पढें कति बुझेँ कति जाने त थाहा छैन तर यति चाहि बुझ्ने भएको छु आमालाई खुशी देख्दा मात्र मेरो मन खुशी हुने रहेछ मन म खुशी हुने रहेछु ।
अबको जिन्दगी मैले आमाको लागि केही गर्नको लगि आमाका सिमीत रहरहरुमा रंग भर्नको लागि संघर्षले थाकेकी छिन मेरी आमा आमालाई आराम दिएर आफू संघर्ष गर्नको लागि । आमाको खुशीको लागि ।
– अनिता रेग्मी