मलाई चाहि साना साना कुराहरुले खुसी पनि दिन्छ
अझ भनौँ म चाँडै खुशी हुन्छु अनि फेरी साना कुराले
मन पनि दुख्छ, चित्त दुख्छ !

जब जब श्रावण महिना सुरु हुन्थ्यो
अनि अर्कै उमंग छाए जस्तै, चाडबाड सुरु भए झैँ महसुस हुन लाग्थ्यो मलाई !
अझ भनौँ
श्रावणमा हरियो, पहेँलो रातो, सिन्दुर पोते, चुरा
र हातैभरी मेहेन्दीमा सजिएर हिँडेका आमा दिदिहरुलाई देख्थेँ अनि मन फुरुङ्ग हुन्थ्यो !

साथीहरु अझ भनौँ कोहि चिन्दै नचिनेकाहरु बाटोमा हरियो पहेँलो चुरा, हातभरी मेहेन्दीमा सजिएर हिँडेको देख्थेँ,
अनि वाह कस्तो राम्रो भने झैँ लाग्थ्यो !
अझ त्यसमा मौलिक पहिरन कुर्था अनि सारीले झन सुन्दरता थपेको हुन्थ्यो ।
अझ सुन्दर देखिन्थे !

यस्तो सोच्दै गर्दा, कहिलेकाही आफ्नोपनि यस्तै खुसीहरु
साट्ने मान्छे होस ,
हरियो पहेँलोमा सजिएर हातभरि चुरा लागाई,
हातको मेहेन्दी देखाएर
“कस्तो छ भन्नुस न ?”
भन्ने मान्छे भइदिए नि हुने भनेर धेरैपटक सोचेको छु मैले ।

म मेरो त्यो सोचमा धेरैपटक तिमीलाई नै सम्झेको छु तिमीलाई नै कल्पना गरेको छु !

आज जब त्यही कल्पना गरेको मान्छेले आएर
यो जीवन रङ्गाइदिन्छ नि अनि महसुस हुन्छ असली खुसी, साँच्चैको सुख,
हिजो कल्पनामा हराउनेले आज त्यो सबै कुराहरु
त्यही मान्छेमा देख्न पाउनु, आफ्नै मान्छेबाट त्यो खुसी त्यो सुख अनुभुति गर्न पाउने भाग्य सबैको कहाँ हुन्छ र हजुर !

थाहा छैन तिम्रो र मेरो आस्थाले के कुरा पुरा गर्छ , के गराउँछ हाम्रो भविष्य ,
तर, त्यो आस्थाले हाम्रो प्रेमको आयू भन्ने पक्कै बढाउने छ !
हामीमा अझ बिश्वास बढाउने पक्कै छ !

तिम्रो हातमा सजिएका हरिया, पहेंला चुरा, सिउँदोमा सजिएको सिंदुर,
हातमा गाढिएका मेहेन्दीको रङ्गले मेरो जिन्दगीमा रङ्ग भरेका छन् !
– अनिता रेग्मी