कविता

तिजको पीडा

जागिर छैन पैसा छैन छैन चाडको रङ्ग छैन
आउन त आयो नि तिज छिमेकीको आँगनसम्म हाम्रो घरमा आउँदा त चाडलाई पनि उमङ्ग छैन ।

रित्तो छ आमा गोजी अनि रित्तै छ भान्सा पनि
आउँदिनन् दिदी आउँदिनन् बहिनी
उतै रमाउँछन् भान्जी आउँदैनन् भान्जा पनि

फाटेकै त हो आमा भाग्य, खुसी गरिबीले छोएपछि रुन नगर न हतार
चाड त हुनेखानेलाई हो हामी हुँदा खानेलाई जहिले हुन्छ तब चाड
हुन त आमाको मन मानेन होला मनाउ आमा
हिजोआज त पैसाले किन्छ सम्बन्ध ।

नौ गेडी र तिलहरी लर्काउँदै नाच्छिन् दिदी
तिम्रो बुच्चो गला हेर्दिनन्
सुन र सुनको भाउ दाज्छे बैनी
तिम्रो माया र त्याग दाज्दिनन्
जसो तसो मनलाई बुझाउला नि है
आमा म‌ै छोरी बनेर तिज मनाउला नि है

तिमी भन्छौ माइत भनेपछि त हामी सातै खोली तरेर पुग्थ्यौँ गहभरि आँसु बनाएर
कसरी सकेको होला बस्न मेरो आँशुलाई सस्तो गराएर
तिमीले नै भनेकी हौ समयसँगै चल्नु पर्छ
पुछ आमा आँसु
जसो तसो मनलाई बुझाउला नि है
म‌ै छोरी बनेर तिज मनाउला नि है

आए त हुने नि एकै छाक ऋण काढेरै पनि खुवाउँथे भन्छिन् आमा
यही आँगनबाटै दिएको हो तर पुगे उनी चन्द्रमामा
के गर्छ्यौ आमा समय उस्तै कि दिदी बहिनी एक दिन छिनोफानो गरौँला नि है
म‌ै छोरी बनेर तिज मनाउला नि है ।

  • प्रकाशित मिति :- शुक्रबार, साउन ११, २०८१
  • ऋचा भट्टराई

    ऋचा भट्टराई खोज प्रेस साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ ।

    लेखकबाट थप
    © 2025 Khojpress Media Pvt.ltd | All right reserved
    स्रोतहरु खुलाइएका बाहेक खोजप्रेसमा प्रकाशित सम्पूर्ण सामग्रीहरु खोजप्रेस मिडिया प्रा.लिका सम्पत्ति हुन् |